Prosto z Ukrainy

Przede wszy­stkim trze­ba mieć świa­do­mość, jak cel­nie u­jął to ktoś w in­ter­ne­cie, że z po­wo­du śmier­ci lu­dzi na Maj­da­nie zwy­cięstwa w tej re­wo­lu­cji już nie będzie. Nie będzie ta­kiej eu­fo­rii, ja­ka by­ła po zwy­cięs­kim u­kończe­niu Po­ma­rańczo­wej Re­wo­lu­cji w ro­ku 2005. Ni­gdy nie będzie­my mog­li or­ga­ni­zo­wać hu­cznych u­ro­czy­sto­ści ko­lej­nych ro­cznic, po­nie­waż za­wsze przed o­cza­mi będzie­my mie­li świat­łe twa­rze Bo­ha­te­rów Maj­da­nu, któ­rzy od­da­li swo­je ży­cie za zwy­cięstwo na­ro­du nad zbro­dni­czą wła­dzą. Chłop­ców, któ­rzy ze swo­jej „Pier­wszej”, „Czter­na­stej”, „Lwow­skiej”, „Hu­cul­skiej”… set­ki prze­szli do „Pod­nieb­nej Set­ki”, jak to u­jęli ich po­bra­tym­cy.